Dag 18- 21
Door: André
Blijf op de hoogte en volg André
04 Juni 2016 | Canada, Fort Steele
Na heerlijk uitgeslapen te hebben zijn we erop uit getrokken om het park te verkennen. Het Waterton Lakes National park is zeer klein. De camping is een eind van de weg welke het park in gaat en we zijn hier slechts enkele kilometers verwijderd van de grens met de Verenigde Staten. Eenmaal de weg terug gereden zoals we zijn gekomen was het flink balen geslagen. Het park heeft een hoofdweg vanaf de ingang van het park naar het stadje met de camping en twee afslagen de bergen in en naar meertjes. Helaas waren beide zijwegen afgesloten voor onderhoud. Balen!
We zijn nog even wezen navragen bij het bezoekerscentrum maar de zijwegen gingen vandaag niet open. Toen hebben we besloten om een stuk te gaan hiken. Nabij het bezoekerscentrum kon je een trail (Bears Hump) omhoog lopen met een prachtig uitzicht. Het was slechts een stukje van 1.2 kilometer lopen maar je moest flink klimmen. We moesten flink afzien en wat begon als een frisse dag werd nog best wel warm zo! Onderweg kwamen we een team tegen welke aan het oefenen was om iemand in brancard naar beneden te brengen. Respect! Een van ons vroeg nog wel of ze niet met hem willen oefenen. Na een barre tocht kwamen we op de top en hadden we een prachtig uitzicht op het dorp, het meer en de bergen. Bovenop hebben we zitten genieten. We waren allemaal sprakeloos en hebben een half uur genoten van het uitzicht. De tocht naar beneden ging ons beduidend makkelijker af.
's Middags hebben we een broodje gegeten bij de Subway, die hadden we wel verdiend! Daarna hebben we nog wat rondgereden naar een hotel en een aantal meertjes om te vissen en zijn we daarna weer naar de camping vertrokken. Sieuwerd en Niels hadden een fiets gehuurd en zijn een rondje wezen toeren. Josée ging lekker zonnen en ik ben lekker gaan lezen. Heerlijk even zo'n dagje!
's Avonds hebben de mannen spare ribs gegeten. Het waren buffalo ribben. Dit hadden we allen nog nooit geheten. We zaten in een klein familierestaurantje waar meteen een giftshop bij was. Het eten was heerlijk!
Dag 19: Waterton Park - Two Medicine (U.S.A)
Na een onrustige nacht zijn we vertrokken naar Amerika. Om precies te zijn Glacier National Park. De rit bracht ons langs veel wegwerkzaamheden en we waren bijna de enige op de weg. Na een goed half uur kwamen we bij de douane. Toch altijd weer een spannend moment. Na een aantal pittige vragen (heb je alcohol of tabak bij je, hoe lang blijf je in Amerika?) en het afgeven van onze vingerafdrukken en een foto en het betalen van 6 dollar mochten we verder.
Snel na de grens hadden we onze auto's weer vol getankt. We hadden nog niet zo goedkoop getankt. Top! Redelijk snel waren we in Glacier aangekomen. Helaas mogen we met de camper op bepaalde plekken niet komen (te lang) en vanwege slecht weer is een deel van het park afgesloten. Bij het bezoekerscentrum in Saint Mary hebben we de nodige informatie ingewonnen en hebben we een deel van de weg ingereden. Dit was nog niet heel speciaal. Daarna zijn we een stuk terug gereden naar Many Glacier. Dit was een geweldige beslissing. Prachtige bergen, sneeuw, watervallen en een serene rust. Geweldig wat een mooi gebied!
Ten slotte zijn we doorgereden naar Two Medicine. Onderweg zijn we elkaar kwijt geraakt. Niels en ik hebben een stuk opgereden omdat we op aanraden van de park ranger deze weg moesten nemen. Sieuwerd en Josée hebben wel de shortcut genomen (illegaal). Niels en ik hebben een hele poos gewacht en uiteindelijk toch maar besloten om verder te rijden. Als we elkaar bij de camping niet zouden treffen rijden we terug. Gelukkig kwamen we elkaar bij de camping weer tegen en hebben we een mooie spot uitgezocht.
Na het eten zijn we aan het meer gaan lijken en kwam en een mega grote moose voorbij slenteren. Wat een geweldig beest! We waren op ons hoede maar konden goed van dichtbij de moose bekijken. Wat een ervaring! In de avond zijn we nog een stuk wezen lopen. In het meer kwamen we een bever tegen. Mooi om te zien! Tijdens onze wandeling raakten we in gesprek met een aantal gasten welke hier 4 dagen waren wezen hiken. Hun trip zat erop en ze gaven ons de beren spray. Ze hadden het niet nodig gehad en hoopten dat wij het ook niet nodig zouden hebben. Als bedankje gaven wij hen klompjes. Ze waren er heel erg blij mee en vonden het geweldig.
Wat een prachtig park is het Glacier National Park. We hebben een top spot op de camping en de serene rust die hier hangt is geweldig. Hier kom je tot rust! Morgen gaan we de westelijke kant van het park verkennen.
Dag 20: Glacier National Park
Vanochtend zijn we van Two Medicine naar Lake McDonald gereden. De rit bracht ons langs een bosrijk gebied en alles was groen aan deze kant van het park. Eenmaal aangekomen bij het Apgar bezoekerscentrum hebben we een ranger opgezocht en gevraagd naar de mooiste plekken. De park ranger was een oude man welke na z'n pensioen als vrijwilliger in het park werkte. Hij kon prachtige verhalen vertellen en ook ons vermaakte hij met prachtige verhalen. Nadat hij hoorde dat we uit Nederland kwamen, vertelde hij dat hij baalde dat hij nooit klompen had gekocht. Toen hebben wij hem maar een paar klompjes gegeven. Wij kregen een junior park ranger batch terug. Geweldig!
Volgens de park ranger hadden we de mooiste stukken van het park al bezocht. Hij gaf ons een paar suggesties en we zijn langs Lake McDonald gereden. Helaas regende het al de hele dag en stopte het niet toen wij onze wandeling wilde gaan beginnen. Toch hebben we een klein stukje gewandeld. Heerlijk om even de benen te strekken. Daarna zijn we door gereden naar Polebridge. Een zeer afgelegen plaatsje alleen toegankelijk via gravel weg. Alles in de camper trilde en het ergste stuk hadden we nog niet gehad! In Polebridge was er een bakkerij en een klein restaurant. Volgens de park ranger was de bakkerij top en wereldberoemd vanwege de berenklauw (soort muffin met huckleberries erin). Wij hadden er nog nooit van gehoord maar moesten dat natuurlijk proberen! Polebridge is een inimini dorpje en het sfeertje is onbeschrijfelijk. Toen we de bakkerij binnen stapten wisten we niet wat we mee maakten! Heerlijke lekkernijen en mooie souvenirs. We hebben ingeslagen tot en met! De koekjes, brownies en andere lekkernijen waren onbeschrijfelijk lekker! Mmm!
Hierna zijn we door gereden naar Bowman Lake. De camping aan het meer was onze plaats voor vannacht. De camping is zeer afgelegen en na 20 kilometer gravel kwam er nog tien kilometer modderige weg. Dit was de meest slechte weg ooit die we met de camper hadden gereden. De man bij de entree van het park stond te kijken dat we dit met een RV wilde proberen. Grotere RV'S zou hij afraden maar hij liet ons toch gaan. De weg was ongelofelijk bochtig, vol met gaten in de weg en heel smal. En toen hadden we ook nog eens tegenliggers! Wat een uitdaging was het. De camping was mooi en zeer afgelegen. We stonden midden tussen de bomen en totaal stonden er minder dan 10 mensen. Heerlijk die rust!
Morgen weer terug naar Canada!
Dag 21: Lake Bowman - Fort Steele
Vanochtend vroeg zijn we vertrokken voor onze rit terug naar Canada. De rit was weer verschrikkelijk over alle bulten, gaten en bochtige weggetjes maar gelukkig waren er geen tegenliggers. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de bakkerij voor wat lekkers.
Aan het einde van de ochtend waren we bijna bij de grens en hebben we nog wat boodschappen ingeslagen. We waren bij de Super 1 Foods geweest. Wat een prachtige supermarkt is dat! Een belevenis op zich! We kwamen binnen en stonden versteld van hoe netjes alles stond opgesteld. Daar moet een heel leger een dagtaak aan hebben. De rest van de winkel was prachtig en zeer megagroot. Uiteindelijk liepen we hier weer met veel te veel boodschappen de deur uit.
De grens terug over naar Canada was geen probleem en een fluitje van een cent. Wat waren onze dagen in de U.S.A. geweldig! Hier gaan we zeker nog een keer naar terug! Glacier National Park maakt alle verwachtingen waar. Na de grensovergang zijn we snel doorgereden naar Fort Steele. Dit is een klein goudzoekersstadje waarin oude gebouwen bewaard zijn gebleven en gerestaureerd om de tijd rond 1890 te herbeleven. Helaas was het maar tot 4 uur open en vonden we dat we te kort tijd hadden (+- 1 uur). Daarom hebben we een camping opgezocht en gaan we morgen terug.
Een camping zoeken was een uitdaging. Sieuwerd was hier in het verleden als eens geweest en wilde graag terug naar die camping. Toen we die eenmaal gevonden hadden, was het niet meer zoals het vroeger was en hebben we toch een andere opgezocht. We staan nu schuin tegenover Fort Steele.
Foto’s:
https://goo.gl/photos/iuHVpt2AckYFPcVQ8
-
04 Juni 2016 - 10:35
Ed En Nel:
Hallo boys en girl!! Geweldig weer om jullie ervaringen te lezen. Het was weer genieten om te lezen wat jullie allemaal meemaken! En natuurljk weer van die prachtige foto's. Schitterend!! Groetjes van ons xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley