Dag 6,7,8,9 en 10

Wegens slecht/geen bereik een aantal verhalen!

Dag 6: Victoria – Whiskey Creek

Vandaag zijn we vroeg opgestaan, we wilden mee met de eerste boot op zoek naar orka’s! Half 7 ging de wekker en om half 8 zijn we vertrokken naar Victoria. Victoria is een best drukke stad, dat merkte we ook omdat we in de spits reden en daarom veel file hadden. Gelukkig waren we op tijd bij Eagle Wing Tours. Zij stonden goed aangeschreven en hadden mooie boten. Helaas was iedereen al aangekleed in wetsuits voor de 9 uur boot en moesten we de boot van een uur later nemen. In plaats van een speedboot hadden we nu een catamaran. Ook prima!

Er stond een straffe wind met vertrek uit de haven. Dit tezamen met het zeewater maakte dat het erg koud aanvoelde. Desondanks zijn we lekker buiten op het achterdek gaan zitten. Voorop vonden wij te veel risico. En dat hadden we goed ingeschat! Een aantal mensen hadden een (zeik)nat pak! Na een goed uur varen kreeg de kapitein door waar orka’s waren gespot en zette hij koers richting Seattle. Onvoorstelbaar maar waar, we zijn via het water Amerika ingekomen en konden Seattle bijna zien liggen. Na deze enorme afstand zagen we de grote vinnen ineens boven water komen. Echt een prachtig gezicht! Het was een groep van ongeveer 6 orka’s (Transient killer whales). Na zo’n 4 minuten kwamen ze weer boven om lucht te halen. Echt een fantastisch gezicht! Kippenvel om deze beesten in het echt te zien! De transient killer whales zijn de grotere soorten orka’s welke o.a. zeehonden eten en langs de hele kust zwemmen. Na de orka’s een aantal keren te hebben gezien, moesten we weer terug naar Victoria. De terugreis was lang en omdat we tot het bot koud waren hebben we binnenboord vertoefd. Onderweg kwamen we helaas geen andere zeedieren meer tegen en half 3/3 uur waren we weer in de haven.

We besloten om nog een stuk te gaan rijden richting Nanaimo/Parksville. De rit verliep traag, we hadden veel vertraging en oponthoud. Aan het begin van de avond kwamen we op de Whiskey Creek camping. Dit was een kleine camping met full hook up RV spots. Joan runde de camping en kwam aangesneld zodra wij het pad op reden. Super enthousiast werden we ontvangen en naar onze plek gewezen. Top plekken! Midden in de bossen, je hoorde hier helemaal niets. Wat gaan wij heerlijk slapen vannacht! Eenmaal geparkeerd hadden we meteen de aandacht van de “locals”. Dit waren een aantal mannen welke hier in de buurt werkten en tevens op de camping stonden. We hadden een gezellige avond met Mike en Trevor. Mike was een oudere man welke ook Nederlands sprak, hij had Nederlandse ouders. Erg grappig, hij kon erg goed Nederlands spreken. Trevor was ook een apart type. Hij was een partij druk dat je hem amper kon volgen, hij sprong gedurende het gesprek van links naar rechts. Bij het opkomen van de camping raakte ik al met hem in gesprek. Hij was bezig zijn geweer (een oud Russisch wapen uit de Koude Oorlog) schoon te maken en hij vertelde hierover. Prachtig wapen! Na de gezellige avond gaven we beide een sleutelhanger met klompjes. Beide vonden het geweldig en Mike ging de sleutelhanger aan zijn moeder cadeau geven. Hij vond dit zo leuk en was zo onder de indruk dat we hem er nog 1 hebben gegeven. Morgen richting Tofino!

Dag 7: Whiskey Creek – Ucluelet

’s Ochtends hebben we lekker uitgeslapen. We hadden pas na 10 uur plannen welke gisteravond waren gesmeed. Trevor had ons uitgenodigd om mee te gaan schieten in het bos! Deze uitnodiging konden we natuurlijk niet afslaan! Hij nam ons in zijn pickup mee het bos in met twee wapens, een oud Russisch geweer en een geweer met een telescope! Wow! Na een rustige plek gevonden te hebben, gaf hij uitleg over de wapens. In Canada mag een magazijn maximaal 5 kogels bevatten en aan de aanvraag en het houden van wapens zijn veel regels gebonden. Het weerhield hem er niet van om zich te bewapenen of de wereld zou vergaan! Trevor gaf het voorbeeld en daarna mochten wij allemaal een magazijn in beide wapens leeg schieten. Wat een geweldig begin van de dag! Echt een fantastisch gevoel om te schieten en om de terugslag! Tijdens het schieten kwamen bij mij ook weer de herinneringen van schieten met opa naar boven. Mooie herinneringen! Wat een toffe ervaring was dit, een om nooit meer te vergeten!

Na dit kon de dag niet meer stuk! We vertrokken met een smile van oor tot oor van de camping, op richting Tofino. De rit was prachtig. We reden door bossen, gebergte en langs water. Dit deed mij een klein beetje denken aan Noorwegen alleen is dit een stukje groter (wegen, auto’s, alles). De rit bracht ons naar Ucluelet waar we een rondje hebben gelopen. We liepen langs de kust van de grote oceaan en hadden een prachtig uitzicht. Echt genieten!

Hierna zijn we vertrokken naar Tofino om een camping te zoeken. Helaas was alles vol en moesten we een stuk terug rijden. Uiteindelijk vonden we een prima plek met een aardig uitzicht en voor weinig centen! Super! Na het dinner hebben we lekker ontspannen en de dag van morgen doorgenomen aan een kampvuur.

Dag 8: Ucluelet – ergens tussen Vancouver en Whistler

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan. Niels en ik zijn vanuit Ucluelet naar Tofino gereden om een whale watching tour te gaan maken bij Jamie's. Gelukkig was er nog zat plek op de eerste boot van de dag. Deze vertrok om 9 uur. Sieuwerd en Josée zijn vandaag op eigen houtje terug gereden en zijn onderweg lekker met een aantal stops terug gereden.
Nadat wij onszelf in een wetsuit met reddingsvest hebben gehesen vaarden we uit. De zon scheen en het was erg rustig op het water, weinig wind. Heerlijk! Na een paar minuten stopten we bij een oud adelaarsnest. De adelaars zaten hier al 34 jaar, helaas waren ze nu niet op hun plek. Adelaars kunnen wel 50 jaar oud worden! Even verder gevaren en daar troffen we wel een adelaar. Wow, wat een bijzondere beesten zijn dat! Prachtig om deze eindelijk in het echt te aanschouwen. Adelaars hebben een heel goed zicht, ze kunnen tot 2 kilometer zien.

Even verderop kwamen we een walvis tegen, een greyback whale. Deze was op zoek naar eten en kwam af en toe omhoog. Even later kwamen we er nog meer tegen en een leidt zelfs zijn staart zien! Echt geweldig! Het geluid dat de beesten maken bij het happen naar lucht en hoe groot deze beesten zijn echt geweldig. Later vaarden we verder en kwamen we nog zeeleeuwen, otters en nog een walvis tegen. Wat een supertrip!

Na een goede drie uur stonden we weer aan wal en zijn we richting Sieuwerd en Josée gereden. We hadden afgesproken in Nanaimo om morgenvroeg de boot te pakken. Helaas waren alle campings daar al weer vol en hebben we besloten om nu maar de boot te pakken. Echt puur toeval dat wij op de snelweg reden en dat Sieuwerd en Josée vlak voor ons invoegen en elkaar zo weer troffen. Dit kan je niet bedenken!
Helaas was het aan de andere kant niet veel anders qua campings. Meerdere campings waren helemaal vol. Op een gegeven moment waren we een weg naar een camping ingeslagen maar dat werd steeds krapper en krapper. Gelukkig konden we ergens keren en besloten we om in de wildernis te gaan camperen. We waren het afrijden van de campings zat en deze plek bood de rust die we nodig hadden. We hadden alles bij ons dus voor een nacht is dit prima!

Dag 9: Ergens tussen Vancouver en Whistler – Cottonwood campground

We hadden onze eerste nacht in de wildernis overleefd! Gelukkig niet beroofd, aangereden of opgegeten. Het was echt aardedonker waar we stonden. Gelukkig boden de parkeerlichten uitkomst. Het was namelijk tamelijk druk op de weg naar de camping en de Canadezen scheurden als gekken over het weggetje.

Na het ontbijt zijn we vertrokken naar Whistler. Whistler is een leuk stadje waar ook tijdens de winterspelen diverse onderdelen werden gehouden. We zijn meteen naar het bezoekerscentrum gegaan om weer te vragen voor campings. Daar een aantal campings afgebeld maar weer alles zat vol. Echt onvoorstelbaar en het kwam waarschijnlijk door het relatief goede weer. Waardoor iedereen het lange weekend er meteen met de camper op uit trok. In Whistler was het helaas erg mistig dus zijn we niet met de gondel maar boven geweest. We zijn even voor het stadje heen gelopen. Op de skipistes lag nu alleen op de top nog sneeuw. In het dal hadden ze fietsbanen gemaakt en kwamen ze met mountainbikes naar beneden scheuren. Onder het genot van een burger hebben we dit bekeken voor we weer verder zijn gaan rijden.

In de middag hebben we een eind richting het noorden gereden. Ook hier zaten veel campings vol maar uiteindelijk kwamen we via een prachtig rit uit op een uitgestorven camping. En dat voor 12 dollar! Helaas geen douches maar wel toiletten waar je liever niet op zit (gewoon een hokje met een gat naar beneden en een toiletbril om op te zitten). We hadden geparkeerd naast een beekje en hebben de avond heerlijk naast het kampvuur doorgebracht! Heerlijk in de open lucht! Het was aardig fris geworden maar het vuur hield ons warm.

Dag 10: Cottonwood campground – Clearwater

’s Ochtends vroeg werd ik wakker omdat de camper bewoog. Ik dacht “Shit! Dit kan wel eens een beer zijn!” Stilletjes keek ik uit het raam en luisterde ik goed. Niets te horen of te zien, heb ik dit gedroomd? Ik vroeg of Niels hetzelfde had meegemaakt en hij had het ook! Heel bijzonder. De beheerder had namelijk aangegeven dat er grizzly’s en zwarte beren in het gebied zaten.

Na het ontbijt zijn we richting Wells Gray National Park gereden. De dag begon slecht. Op een bochtige bergweg bleek dat een keukendeurtje niet goed dicht zat. PATS! Het hele keukendeurtje was in tweeën gebroken! Wat een bende. Het deurtje sloot al niet helemaal lekker maar dat het zo slecht was had ik niet gedacht. Helaas maar we gingen weer verder. Het was een eind rijden, ongeveer 380 kilometer. De kilometers vlogen onder de wielen door, vooral toen Niels bedacht even de topsnelheid te testen. We reden bijna 140 kilometer per uur en Sieuwerd en Josée waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Ook hier moet deze jongen oppassen dat zijn rijbewijs niet wordt ingenomen! Na een korte stop waren we weer bij elkaar en hebben we besloten om een camping op te zoeken bij Wells Gray en morgen het park in te gaan.

We staan nu op een KOA camping en hadden heerlijk de tijd. Eindelijk even een wasje draaien en we hadden geluk. De korte broeken konden aan en de was droogde lekker in het zonnetje. Toen we ’s avonds de barbecue hadden aangestoken was het feestje compleet. Heerlijk! Na het diner zijn we nog even wezen midget golfen. Daar kwamen we erachter dat het barst van de muggen. Iedereen werd lek gestoken en had meerdere bulten op benen, armen en zelfs het hoofd. De rest van de avond hebben we maar in de camper doorgebracht.

Morgen op naar Wells Gray National Park!

Foto's:
https://goo.gl/photos/47VEtjmqdL1ocK6y9